Cumple Titi y Mindo

Hallo thuisfront!

Hier de eerste blog vanuit mijn nieuwe woonplaats, de residentie. De residentie is een soort 'campus', hier is Quito een huis naast het huis van de eigennaren, waar je met z'n 8en woont. Per 2 heb je een kamer en een badkamer, en we hebben een gedeelde keuken en woonkamer. Het was een goede beslissing om hier te gaan wonen, niet omdat het slecht was in het gastgezin, maar omdat het hier veel gezelliger is. Ik deel een kamer met Kristin, een onwijs lief meisje uit Noorwegen en verder wonen er in dit huis nog: Adrienne (Delft, Nederland), Mercedes (haar moeder is een vriendin van de eigenaresse, Ecuador), Kaja en Sare (Noorwegen), Jason (Ohio, USA), en Jonatan (Zweden). We krijgen elke ochtend ontbijt en elke avond avondeten, en in de weekends ook lunch. Als we er zijn in het weekend wil dat zeggen.

Afgelopen vrijdag was de 18e verjaardag van Titi, Christina, een Ecuadoriaans meisje dat ik heb leren kennen in Ibarra een paar weken terug. Ze had me uitgenodigd en uiteindelijk ben ik er met Kaja heengegaan. Het was echt heel erg leuk: we gingen met een Chiva (een open bus, met aan de achterkant een plank+hekje waar we met z'n alle stonden te dansen, en op het dak een live band) door Quito: via het historische centrum (wat echt héél mooi is 's nachts) naar Mariscal (uitgaansbuurt) om daar naar een discotheek te gaan, the Room. The Room was een discotheek anders dan de andere discotheken waar we geweest waren, minder salsa en reggeaton, maar alsnog heel erg leuk. Een van Titi's beste vriendinnen, Caro, was ook in Ibarra en op de verjaardag. Zaterdag geeft ze een Haloweenfeest en daar zijn we voor uitgenodigd. Het is erg leuk om met Ecuadoriaanse jeugd om te gaan, omdat je dan toch wel veel meer van de cultuur leert (al hebben we ze tot nu toe alleen op feesten gezien, haha)

Kaja en ik gingen niet te laat naar huis, want zaterdagochtend om 9 uur moesten we op het busstation in het noorden zijn. Carlos (activiteitenmanager) is soms een beetje vaag en daarom waren we bij het verkeerde busstation. Gelukkig had de bus 20 minuten vertraging en hadden we de bus toch nog gehaald. In de bus was een man die leek van het busbedrijf te zijn, die er erg op aandrong om de tassen boven onze hoofden op de planken te leggen. De belletjes hadden natuurlijk al moeten gaan rinkelen, maar hij leek er te werken, dus gaven we maar toe. Na 5 minuten waren er wel heel veel mensen achterin de bus en Sare en Kristin besloten om hun tassen naar beneden te halen. Sare's tas was nergens te bekennen, en na een tijdje zoeken bleek hij (open) achter een stoel te liggen een paar plaatsen naar achter. Gelukkig had ze een handtas bij zich en was er niets gestolen. Kristin's tas was veel verder naar achter dan dat de man hem had neergelegd en toen ze toch maar even controleerde of alles er nog in zat bleek zij minder geluk te hebben: een heel vak was leeggeroofd, in totaal aan ongeveer 1200 dollar spullen weg (telefoon, camera, portemonnee, creditcard). In 5 minuten (terwijl we wachtten op het vertrek van de bus) was ze beroofd, en niemand had het in de gaten gehad! Snel gaan bellen naar Noorwegen om de creditcard te blokkeren, en deze week is ze vooral bezig met politiebureaus en verzekeringen. Dankzij de verzekering van EF krijgt ze waarschijnlijk wel alles gewoon terug, maar het blijft natuurlijk vervelend. Jonatan had geweigerd zijn tas omhoog te laten leggen, dus uit zijn tas was niets gestolen, maar toen Kaja in Mindo haar tas open maakte was haar toilettas open en haar jas zat er niet in. Ze was er bijna zeker van dat ze haar jas had ingepakt maar dacht dat ze hem ook kom zijn vergeten. Thuis kwamen we erachter dat dit niet het geval is, en dat ze haar jas ook hadden buitgemaakt. Ik had mijn Ipod in mijn tas, mijn geld (maar niet mijn creditcard, die neem ik alleen mee als ik ga pinnen) en mijn telefoon. Ik was nog nooit zo blij dat ik mijn tas uit voorzorg altijd met een hangslotje dichtmaak! Blijkbaar was dat toch niet zo paranoide als ik me in het begin voelde.

Mindo zelf was, ondanks de vervelende start, echt ongelofelijk leuk. Toen we aankwamen moesten we een stukje lopen naar het hostel (alle wegen waren van zand/modder) en in het hostel zelf moesten we onze schoenen uitdoen om het hout te beschermen. Overal waren mooie tropische bloemen en het hostel was heel erg mooi. We zijn toen gaan ziplinen: in een tuigje aan staalkabels over de bomen zoefen. Er waren een paar mensen bang, maar ik had er zo veel zin in dat ik als eerste ben gegaan. Eerst gewoon normaal rechtop, daarna in de 'superman' positie. De superman positie houdt in dat je samen met de gids over de lijn gaat, met je armen los en je benen om zijn middel. Daardoor kijk je naar beneden en geloof me: het is hoog. Maar wel ontzettend mooi! Daarna in de 'mariposa', vlinder. Dat houdt in dat je op z'n kop gaat en de gids je benen vasthoudt. Heel exciting om te vertellen natuurlijk, maar je ziet niet zo veel zo, dus de superman was leuker. Daarna zijn we in de 'bat', vleermuis, gegaan. Alleen, maar wel op z'n kop. De keer daarna met z'n tweeën tegelijk (Kristin en ik) en de gidsen hingen toen aan de lijn, zodat je onwijs veel op en neer stuiterde. De laatste van de 12 lijnen zijn we met 3 en de gids geweest, wat heel gezellig was, maar niet heel snel ging. Echt een aanrader dat ziplining!

Na het ziplining zijn we gaan lunchen. We aten niet echt in een restaurant, maar toch ook weer wel. We hadden van te voren moeten kiezen wat we aten en we aten soep, daarna rijst en kip en daarna een klein toetje. Hier in ecuador eten ze trouwens popcorn in de soep, wat heel gek klinkt maar echt wel lekker is! Daarna zijn we teruggegaan naar het hostel en hebben Carlos, Jonatan, Susie (meisje uit Canada wat hier voor een maand is) hartenjagen gespeeld. Daarna gingen we eten (soep, lasagne, hmm :D). Na het eten zijn we naar een 'frog concert' geweest. Een project waar ze 1000 kikkers hebben. Eerst kregen we een verhaaltje over de organisatie en het project, en over waarom Mindo zo geschikt is voor kikkers en daarna gingen we met zaklampen en poncho's door het bos. We mochten niet flitsen, maar met een zaklamp kun je toch wel heel erg mooie effecten krijgen (zie fotoserie Mindo).

In Mindo zijn twee barren, en we hadden niet echt zin om uit te gaan, dus zijn we naar de winkel gegaan en hebben we wat te drinken gekocht en zijn we gaan kaarten in het hostel. Een erg gezellige avond, uiteindelijk zijn we (een aantal) om 5 uur gaan slapen. We dachten dat we tot 11 uur hadden om bij het ontbijt te komen, maar om 9 uur 's ochtends stond Carlos aan de deur: Nu ontbijten, over een half uur weg. Uiteindelijk werd het 10 uur. We zijn toen naar een vlindertuin gegaan, wat echt héél erg mooi was. Vlinders kwamen op je zitten en er waren zo veel verschillende soorten! Na de vlindertuin gingen we paardrijden. Eigenlijk zouden we gaan 'tuben', in de rivier met heel veel autobanden aan elkaar als een soort vlot naar beneden, maar de rivier was te laag. Het paardrijden was echt heel erg leuk om weer een keer te doen, en niemand (zelfs de mensen die voor de eerste of tweede keer op een paard zaten) is gevallen.

Na het paardrijden was er ein-de-lijk tijd om te douchen, en daarna was het alweer tijd om te gaan lunchen (soep, trucha, heel erg lekker en een toetje) en daarna gingen we naar de bus om weer naar huis te gaan. Deze keer geen diefstal in de bus, en wel heel veel slapen, dus de reis ging heel snel. 's avonds hebben we in de residentie August Rush gekeken op mijn laptop en de volgende dag ging iedereen weer naar school. Maandagavond wilden we nog een film kijken, maar daar is niets meer van gekomen omdat iedereen zo gaar was, maar gisteravond zijn we naar de bioscoop geweest. Wat-een-zaal, niet te geloven. Echt enorm. Het was 'Final Destination', in 3D en aan het einde van de film hadden Kaja en ik zo hard in elkaars handen geknepen dat we elkaars ringen in elkaars handen voelden. Wat een ranzige film. Maar best vermakelijk.

Vanavond is het weer Ladies Night, maar ik weet nog niet zeker of ik zin heb om uit te gaan vanavond. Zaterdag gaan we naar Cotopaxi (de heel erg hoge actieve vulkaan) en 's avonds naar het Haloween feestje van Caro (dat betekend 'duur' trouwens, nooit meer vergeten ;) ) Zondag ga ik wéér een keer proberen om mijn gitaar te regelen. Hoe is alles thuis daar? Herfstvakantie is in volle gang geloof ik? Reacties zijn nog steeds meer dan welkom ;) (mailtjes ook altijd leuk, haha).

Oh, en in Quito is nu officieel het regenseizoen begonnen: het is nog steeds niet koud, maar wel bewolkt en 's middags gaat de kraan open. Ik heb nog nooit zó veel regen gezien. Er liepen letterlijk riviertjes langs de straten naar beneden! Blijkbaar 'hoort' dat nu, maar van mij hoeft dit niet te duren tot ik naar Costa Rica ga ;)!

Liefs, Blauwschaapje AKA Marjanne

vlnr: Jonatan, Blauwschaapje, Kristin, Sare en Kaja @ ziplining

Vind je mijn weblog ook de leukste, help me een ticket te winnen voor een familielid/vriendin! Stem op mijn weblog! Hoe?

Stuur een mailtje naar: studiejaar.nl@ef.com
Het onderwerp van het mailtje:BLOG wedstrijd
In het mailtje:
Je naam, e-mailadres en leeftijd.
Marjanne Zielstra, blauwschaapje.reismee.nl
Stemmen kan tot 6 januari, dus zeg het aan zo veel mogelijk mensen, op je werk, je sportvereniging, je klasgenoten, laat ze alsjeblieft een mailtje sturen!

Mercedes y el TeleferiQo

Op verzoek van mijn mama, een update van de afgelopen dagen. Het vroeg opstaan zondag was niet echt gelukt, maar gelukkig had niemand zin om vroeg op te staan. Het plan was om met de TeleferiQo (een soort eitjeslift) naar boven te gaan om van het uitzicht te genieten, maar tegen de tijd dat we er waren was het al behoorlijk bewolkt, dus dat word een keer later teruggaan. We waren met Kristin, Sare, Adrienne, Jonatan en ik. Die zondag zouden Jonatan, Kristin en ik teruggaan naar de gitaarwinkel waar Jon Celeste (zijn gitaar) gekocht had, dus toen Kaja en Adrienne wat langer boven wilden blijven zijn we met de rest eerst een half uurtje naar VolQano (amusementpark) geweest en daarna naar het Centro Historico voor de gitaarwinkel. Het verkeer was verschrikkelijk,en ik begon al een beetje angstig te worden: de vrouw die donderdag in de winkel was had gezegd dat hij er tussen 10 en 4 zou zijn, maar ja, het blijft Ecuador... Mijn angst bleek terecht te zijn, want toen we om half 4 aankwamen was de gitaarwinkel... dicht. Oeps. Een beetje chagrijnig maar mee gegaan met de rest naar de residentie, waar ik uiteindelijk een heel gezellige middag heb gehad, met de eerste gitaarles van Jon.

De dag erna zijn Kristin en ik na school terug gegaan naar de gitaarwinkel, die nu wel open was. Ze had nog nooit gitaar gespeeld maar wilde het graag leren, en zo kwam het dat de gitaarwinkel z'n tweede gitaar verkocht aan EF mensen. De man van de winkel was er niet, want hij is er alleen op zondag, maar ik heb wel de specificaties doorgegeven die ik wilde hebben, dus mijn custom-made-basgitaar gaat werkelijkheid worden! Ze zouden me eergister bellen, maar het blijft Ecuador, dus ik denk dat ik uiteindelijk weer terug moet gaan naar de winkel om het balletje te laten gaan rollen...

's Avonds is Kristin blijven eten en 's middags hebben we heel veel op haar gitaar gespeeld. We hadden overigens ook nog een DERDE gitaar gekocht daar, een super mini klein gitaartje met snaren die niet echt werken voor 5 dollar, omdat Pierre dinsdag 20 werd, en we dachten dat het wel een leuke verjaardagskaart zou zijn. Die avond wilde we iedereen erop laten schrijven in de residentie, en we rekende er een beetje op dat Pierre niet mee zou komen, maar natuurlijk, net deze avond had hij wel zin. Kristin en ik zijn toen heel sneaky te werk gegaan met plastic zakken om hem mee te krijgen. Het plan was om deze avond Twilight te gaan kijken, omdat Kaja het boek in het Spaans wilt lezen. Met Kristin's nieuwe gitaar en Jon's Celeste kwam het er uiteindelijk op neer dat we in Kristin's kamer gitaarles kregen en de rest met Pierres nieuwe pokerchips gingen pokeren... Om de beurt sneakte er even iemand naar binnen om op de gitaar te schijven en om een voor twaalf stonden we in de deuropening te grijzen, om precies om twaalf uur (Ecuadoriaanse tijd, in Frankrijk was hij al 7 uur jarig natuurlijk) de gitaar te overhandigen. Tijdens de gitaarles kwam ook de naam voor Kristin's gitaar naar boven: Mercedes, het Ecuadoriaanse meisje wat in de residentie woont. Erg leuk vond ze het om een gitaar naar haar genoemd te hebben.

Elke dinsdagavond is er een gratis salsales in Bungalo 6, en het plan was om daarnaartoe te gaan, maar uiteindelijk was iedereen moe en belandden we weer in de residentie op de banken met Sare's laptop en mijn harde schijf. Twilight deze keer. Jason en Jonatan hadden niet zo'n zin in nóg een chickflick en sneakten halverwege de film het huis uit om uit te gaan. De dag erna waren ze niet op school: ze waren pas om 5 uur thuisgekomen, chuchaqui!

Gister was het weer ladies night in Bungalo, maar wéér waren veel van de mensen moe. Uiteindelijk hadden we toch een gezellige groep bij elkaar, omdat je nogal makkelijk mensen leert kennen in Bungalo (bijna alleen buitenlandse studenten en toeristen aan het begin van de avond). Vandaag was ik moe en ben ik niet naar school gegaan, maar lekker gaan chillen 's ochtends. Halverwege de dag kreeg ik opeens onwijs veel zin om te gaan sporten en ben ik gaan hardlopen/wandelen in de bergen boven mijn huis. We waren die richting al opgeweest voor Nadia's verjaardagsfeestje en ik wilde eigenlijk naar dat park terug. Onderweg zag ik een bordje over het park van de kolibries, en ben daar maar naartoe gegaan. Het was een klein bospaadje tussen het hoge gras en de bomen in de bergen en ik ben het gaan volgen tot ik kon zien waar ik was uitgekomen (een heel eind naar het noorden) en toen ben ik weer terug gegaan. Halverwege was een mooi stukje groen gras en daar heb ik even wat Sun Salutations (yoga) gedaan en toen terug hardlopen. Heerlijk om weer een keer gesport te hebben, maar wow je merkt de hoogte wel enorm!

Vanavond ga ik verhuizen naar de residentie, het huis waar je samenwoont met mensen van de school. Het is niet dat het wonen in een gastgezin niet bij me past: ik vind het geweldig hier, en het zijn onwijs leuke mensen. Het was ook heel goed voor mijn Spaans om hier 4 weken te wonen, maar ik ben elke dag in de residentie, en 's avonds is het toch best gevaarlijk om alleen terug te moeten. Daarbij is het veel fijner om niet naar huis te moeten van daar af, dus vandaar: vandaag verhuizen en bij Kristin in een kamer.

Nog een keer bedankt voor alle lieve en leuke reacties, ik geniet ervan om ze te lezen! Oh en bedankt iedereen voor de brief die jullie hebben geschreven op Oma's verjaardag, het was onwijs leuk om post te ontvangen!

Blauwschaapje AKA Marjanne

Vind je mijn weblog ook de leukste, help me een ticket te winnen voor een familielid/vriendin! Stem op mijn weblog! Hoe?

Stuur een mailtje naar: studiejaar.nl@ef.com
Het onderwerp van het mailtje:BLOG wedstrijd
In het mailtje:
Je naam, e-mailadres en leeftijd.
Marjanne Zielstra, blauwschaapje.reismee.nl
Stemmen kan tot 6 januari, dus zeg het aan zo veel mogelijk mensen, op je werk, je sportvereniging, je klasgenoten, laat ze alsjeblieft een mailtje sturen!

Ecuador si se puede!

¡Hola!

Weer tijd voor een update op blog-gebied. Dit weekend gaan we voor het eerst niet weg uit Quito, we hebben namelijk tickets voor Ecuador - Uruguay en daar gaan we met zo'n beetje de hele school heen. Ecuador si se puede! Vanwege de plaatsen (er komen zo'n 45.000 man) moeten we er al om een uur of 12:00 vanmiddag zijn. De wedstrijd begint pas om 17:00 uur, dus dat gaat gezellig worden ;)

Vandaag gaat Sarah (Duitsland) weg uit Quito, naar Tena (zuidelijk van Quito, 6 uur met de bus) om haar thesis voor te bereiden en vrijwilligerswerk te doen. Ze is de eerste student die ik echt heb meegemaakt die naar huis gaat, dus het zal wel vreemd worden. Afgelopen week was echt heel erg leuk, een beetje minder vakantie en meer dagelijks leven (met veel leuke dingen).

Dinsdag hebben we pannenkoeken gebakken in de residentie, Nederlandse pannenkoeken wel te verstaan, omdat iedereen een beetje ziek werd van elke dag in een restaurant lunchen. 's Avonds was het plan om te gaan bowlen (2e poging), maar dat ging niet door, omdat er een of ander tournooi aan de gang was. Je kunt er ook poolen, dus dat hebben we toen maar gedaan. Misschien dat ik het ooit nog eens leer, want Mathieu (Canada) en Pierre (Frankrijk) zijn echt best wel goed en leren (athans dat proberen ze) ons de trucjes.

Woensdag was de dag voor ons eerste examen, een grammatica test en een presentatie van 10 minuten, in het Spaans natuurlijk, waarin je 'todos sobre mí' (alles over mij) vertellen moest. Als je zo'n presentatie gaat maken merk je toch wel meer welke dingen je mist van het leven thuis; normaal heb je geen tijd om erover na te denken en nu moet je wel. Woensdagavond was het Ladies Night in bungalo 6, maar gezien het examen zijn we maar niet uitgegaan en ben ik in de residentie een beetje gaan oefenen en leren. Uiteindelijk werd het vooral gezellig kletsen. Pierre en Arnaud (Franse huisgenoten) waren een beetje saai en wilden niet gaan, dus moest ik alleen in een taxi. Een paar dagen eerder had een taxichauffeur (Roberto) zijn nummer gegeven en dat leek me wel veilig (en het blijkt ook goedkoop, omdat hij altijd de meterprijs vraagt, in plaats van het zomaar wat zeggen na 9 uur) dus nu kan ik veilig 's avonds me alleen verplaatsen.

Donderdagochtend hadden we de examens, die niet heel moeilijk waren voor mijn gevoel, maar de resultaten moeten we nog binnenkrijgen, dus ik zeg nog even niets daarover. Na de examens zouden we salsales hebben in La Mariscal, maar de instructeur was er na een half uur nog niet (het blijft Ecuador, het gaat er hier niet om wánneer het gebeurd, maar óf het gebeurd) en na dat half uur zijn we maar weggegaan. Jonatan (Zweden) wilde graag een gitaar kopen en had van Carlos (activiteitenmanager) over een plek gehoord in het Centro Historico waar ze handgemaakte gitaren verkochten. Jason (USA), hij en ik zijn naar het Centro Historico gegaan en hij heeft een hele mooie gitaar gekocht. Spotgoedkoop ook: gitaar + strap + leren koffer voor $110 dollar. Uiteraard afgedingd. De mensen in de winkel wisten niets van gitaren, maar toen ik vroeg of ze een plek wist waar ze acoustische basgitaren verkopen vertelde ze me dat ik zondag maar terug moest komen, omdat de gitaarmaker er dan was en hij ook basgitaren maakt. Eigenlijk zouden we naar Baños gaan, maar het vriendje van Nadia (Frankrijk) had wat problemen met papieren en komt iets later, Mathieu (Canada) was de hele week ziek en ik wil die gitaarwinkel bezoeken, dus het komt er op neer dat ik (nog) niet van de brug af hoef te springen!

's Avonds wel naar la Mariscal, om afscheid te nemen van Sarah en voor een speciale missie van Jon: een naam vinden voor de nieuwe gitaar. Een meisjesnaam en Ecuadoriaans. Uiteindelijk had hij een meisje gevonden met een goede naam: Celeste. Dat betekent lichtblauw, maar ze gebruiken dat eigenlijk alleen in Ecuador, de rest van de spaanstalige landen gebruikt 'azúl claro' of 'azúl de ciel'. Hij wilde graag een foto van het meisje, maar was nogal bang voor een van haar vriendinnen (or so he says) dus vond dat ik de foto maar moest maken. Niet echt zin hebbende zei ik eerst nee. Na een 'I'm begging you, please make the picture for me' grapte ik: 'if you go down on your knees', en toen moest ik toch echt een foto maken. Blijkbaar was hij echt bang, want ik heb nog nooit iemand zo snel op z'n knieën zien gaan. Hilarisch moment verzorgde dat.

Gister was het een nationale feestdag (onafhankelijkheid van Guayaquil), dus toen we na het uitgaan in de residentie belandden (mensen wilden popcorn, vind dat maar eens om 3 uur 's nachts in Ecuador) ben ik daar maar blijven slapen, aangezien ik niet meer alleen naar huis kon. Kaja (Noorwegen) was zo vriendelijk om haar bed te delen, dus uiteindelijk heb ik nog comfortabel geslapen ook. We zouden de dag erna naar het park gaan, maar het was zonnig en iedereen was Chuchaci (brak) dus uiteindelijk ben ik vlak voor het avondeten naar huis gegaan, om na het avondeten weer terug te gaan om een film te kijken (P.S. I love you). Ze hadden te weinig avondeten gehad, en daarom heb ik weer pannenkoeken gebakken voor ze. Al met al weer een gezellig avond.

---

Ik wist niet dat ik voetbal zo leuk kon vinden! Op televisie lijken de wedstrijden altijd een eeuwigheid te duren, maar in zo'n stadion vliegt de tijd voorbij. In de eerste helft had Ecuador onwijs veel kansen, maar nooit genoeg om het tot een doelpunt te maken. Na een kwatier in de tweede helft scoorde Ecuador. Het stadion ging door het lint. Sowieso is de sfeer enorm. Erg veel zingen (Vamos, Ecuatorianos, este tarde, tenemos que ganar, etc) en álles geel, rood en blauw. Blijkbaar hadden de Uruguanen er genoeg van, want binnen no time was het spel weer bezig - en weer gestopt. Domper op de sfeer: nog geen 5 minuten later een tegendoelpunt. Daarna zijn er nog heel veel kansen over en weer geweest, maar in de laatste minuut hebben we alsnog verloren. Echte domper op de sfeer, maar ach, niets aan te doen.

Het plan was om tot 8 uur 's ochtends te feesten, maar dat werkt alleen als Ecuador wint. We wilden toen gaan bowlen (3e poging), maar tegen de tijd dat Pierre en ik aankwamen mochten we van de securityguard niet naar binnen. Erg vreemd, want de rest was wel al binnen. Ze zijn toen naar buiten gekomen en we hebben toen in de residentie gekaart en daarna heel lang gezellig zitten kletsen. Het voelt echt steeds vertrouwder met deze mensen, en ik heb het idee dat het echt vrienden voor het leven kunnen gaan worden. De meeste gesprekken gaan over overeenkomsten en verschillen in de talen, vooral met Jon, Kristin, Kaja, Sare en Adrienne, omdat Zweeds, Noors en Nederlands toch wel erg op elkaar lijkt. Deze avond zijn we toch maar naar huis gegaan. Morgen (vandaag voor jullie denk ik) gaan we naar de Teleferico (een kabellift met een pretpark bij een berg ofzo, ik weet het niet precies) en daarna naar de gitaarwinkel. Exciting!

Het is hier nu echt al heel erg laat (3 uur 's ochtends) en morgen moet ik vroeg op, dus ik ga maar eens naar bed. Reacties vind ik nog steeds onwijs leuk om te lezen, en kijk regelmatig bij de sectie video's, want het filmpje van Ibarra zal er spoedig op staan. Waarschijnlijk ook een filmpje van de voetbalwedstrijd in de toekomst, maar ik ben niet zeker daarvan nog.

Vind je mijn weblog ook de leukste, help me een ticket te winnen voor een familielid/vriendin! Stem op mijn weblog! Hoe?

Stuur een mailtje naar: studiejaar.nl@ef.com
Het onderwerp van het mailtje:BLOG wedstrijd
In het mailtje:
Je naam, e-mailadres en leeftijd.
Marjanne Zielstra, blauwschaapje.reismee.nl
Stemmen kan tot 6 januari, dus zeg het aan zo veel mogelijk mensen, op je werk, je sportvereniging, je klasgenoten, laat ze alsjeblieft een mailtje sturen!

La Caza del Zorro en Ibarra!

Hier in Quito is alles nog steeds helemaal geweldig: gezellige mensen, onwijs veel te zien en te doen, en een geweldig rijke cultuur. Afgelopen weekend zijn we naar 'La Caza del Zorro' geweest, in Ibarra, een stad ten noorden van Quito. La Caza del Zorro is een 'vossenjacht', met de 'vos' (verkleed als superheld Zorro) op een paard en een stuk of 30 man op paarden die de staart van de Zorro moeten pakken. Het waren meerdere races, omdat er twee categorieën waren, eentje voor amateurs en eentje voor professionals. Uiteindelijk had de vos van de professionals erg veel geluk, omdat de paarden op hol sloegen toen ze de eerste keer racede en de race ongeldig werd verklaard (een botsing van alle paarden, mensen die van de paarden afvielen, en ze gingen van de baan af). De tweede keer lukte het niet meer om dicht bij te komen, dus Zorro mag weer de zorro zijn volgend jaar.

Mathieu, een jongen uit Canada kent mensen uit Quito doordat hun zoon bij hen in Quito heeft gewoont, en hij was met die familie in Ibarra. Na de vossenjacht ontmoette wij hun en gingen we met z'n alle in de pick-up (achterin wil dat zeggen, en we waren met veel geloof me!) om tilapia (een soort vis) van de grill te eten bij een klein locaal restaurantje. We hebben daar ook Empañada's (kaas in een soort korstje met suiker, en soms ook met banaan) gegeten, allemaal erg lekker. Daarna weer iedereen in de pick-up om naar de 'Angel de San Miguel de Ibarra' te gaan, een enorm beeld op een heuvel van de beschermheilige van Ibarra. Wat een uitzicht! Het is erg grappig om te zien hoe de steden hier zijn ingedeeld: het is net een schaakbord, met grote vierkanten, en daardoor heel erg overzichtelijk.

's Avonds gingen we naar een van de grootste feesten in Ibarra, met een mechanische stier, gratis eten en drinken en héél veel muziek. De mechanische stier was een promotieactie van Lark (een sigarettenmerk) en het was de bedoeling zo lang mogelijk op de stier te blijven zitten met een pakje Lark boven je hand. Zo'n stier leek me geweldig grappig, en aangezien het gratis was, was ik de eerste om het te proberen. Met 1.45 op de stier viel ik in de prijzen en won ik een armbandje met 100% ECUATORIANOFFF erop, wat 100% Ecuadoriaans (in straattaal door de fff) betekend, en daarnaast een beanie (erg leuk ook nog: donkerblauw met lichtblauw, ongeveer de kleuren van la ovejita azúl dus!) en een pakje Lark (waar de rokers érg blij mee waren).

Er waren onwijs veel leuke mensen, waaronder een meisje Titi (Christina), zij komt uit Quito, dus het is erg leuk om in het Spaans met haar te praten (wat me aardig goed afgaat nu, zeker voor maar 2,5e week spaans kunnen).

De dag erna was het tijd om éindelijk een keer uit te slapen, iets waar iedereen erg aan toe was. Toen we rond het middaguur wakker werden zijn we opgesplitst en zijn we met alle meisjes gaan ontbijten bij een chinees, daarna hebben ijs gegeten bereid op traditionele manier (wow wat lekker, echt, zelfs italiaans ijs is er niets bij). Toen we klaar waren zijn we naar het meer gegaan en hebben we -hoe toeristisch- gewaterfietst in een paarse zwaan. Best zwaar, aangezien zelfs mijn benen te lang waren en we moesten beginnen aan lagerwal met een windkracht 3 a 4 beaufort. Jammer genoeg geen zeilboot te vinden, want het was best lekker zeilweer!

Na onze toeristische actie zijn we door Ibarra gaan wandelen op zoek naar een park met een muziekfestival. Het was uiteindelijk een klein uur lopen, maar het was het zeker waard want het was een onwijs gezellig ecuadoriaans festival. Het was een 'fiesta de los negros', dus we vielen éxtra op met onze blanke huid, blonde haren en blauwe ogen. Al met al een geweldig weekend weer.

Vorige week was het ook erg leuk, school begint steeds makkelijker te volgen te worden en de mensen beginnen steeds meer als vrienden aan te voelen. Vorige week hebben we op het dak van mijn huis (er is een soort terras op het dak) een film gekeken en de sterren en de maan bewonderd. De maan is hier onwijs fel, maar wel véél kleiner dan thuis. We zijn naar de film geweest (de slechtste film ooit, año uno met Jack Black, slechter kon niet, ondanks dat Carlos, de activiteitenmanager bijna uit zijn stoel rolde van het lachen). Woensdag werd Nadia 21 en hebben we les gehad in het park (waarom doen ze dat nooit in Nederland?) 's Avonds gingen we uit met Mario (Cubaanse leraar) en veel van zijn Cubaanse vrienden. Wow. Wat een dansers! Afgelopen vrijdag zijn we nog gaan poolen, dus er is hier genoeg te doen. Van tijd tot tijd is het even moeilijk omdat je thuis onwijs mist, maar er is zo veel te doen dat er maar weinig tijd is om mensen en plekken heel erg te missen.

Vandaag heb ik mijn visum geregistreerd, dus ik ben nu officieel ecuadoriaanse (met een ecuadoriaanse ID pas!) en vanavond gaan we bowlen. Leuk leuk, alles leuk! Ook heb ik vandaag een mail van EF ontvangen over de BLOG WEDSTRIJD. Mijn blog is natuurlijk de leukste (haha) dus wil ik jullie vragen om te stemmen op mijn blog. Ik kan dan een ticket winnen voor iemand om me op te komen zoeken! Doen dus! Hoe?

Stuur een mailtje naar: studiejaar.nl@ef.com
Het onderwerp van het mailtje:BLOG wedstrijd

In het mailtje:

Je naam, e-mailadres en leeftijd.
Marjanne Zielstra, blauwschaapje.reismee.nl

Stemmen kan tot 6 januari, dus zeg het aan zo veel mogelijk mensen, op je werk, je sportvereniging, je klasgenoten, laat ze alsjeblieft een mailtje sturen!

Tot slot nog een leuk spaans weetje: in Cuba hebben ze de gekste gewoontes: een Mango is een knappe jongen en een Manga een knap meisje. Hier het bizarre: een Mango is natuurlijk ook een stuk fruit, maar manga is een mouw! Wie wil nou een mouw genoemd worden?! Gekke cubanen...

Oh! En vandaag heb ik voor het eerst regen gezien hier! Ik had nooit gedacht dat ik dat zou missen...

Foto's komen binnenkort, en ook een video van het laatste weekend zoals die van Baños, omdat ik op verzoek van velen een filmpje zal maken van de reizen die we maken in de weekends met ef!

Feliz Cumpleaños mi Abuela!

Deze post is speciaal voor jou, oma, omdat ik er morgen niet bij kan zijn. Van Harte!

Een update over dit weekend (we gaan naar een dorpje met een inheemse markt en een of ander vossenjacht feest met incredible afterparty) en afgelopen week komt binnenkort.

Ik mis jullie allemaal en wil jullie weer bedanken voor alle leuke, lieve reacties!

Blauwschaapje AKA Marjanne

Te acompaño

Iedereen aan het thuisfront gecondoleerd met Catherine. Ik denk aan jullie!

Baños y 'Erre con erre'

Erre con erre cigarro,
Erre con erre barril,
rápido corren los carros,
por la linea del ferrocarril

(R en R sigaar
R en R vat
Snel rijden de karren
over de treinrails)

Mijn eerste 'tavalingua'in het Spaans, oftewel mijn eerste tongbreker. Voornamelijk voor de Fransen en Amerikanen, die erg veel moeite hebben met de rrrr.

School wordt elke dag makkelijker, en vandaag kon ik voor het eerst bijbenen bij grámatica (daar zit ik in level 2). Er is ook weer een nieuwe student aangekomen vandaag, hij heet Pierre en raad eens: ook al uit Frankrijk. Er is echt een overschot aan Noren en Fransen hier ;). Pierre woont volgens mij bij mij in huis, dus dat betekend twee Fransen, en daardoor veel Spaans spreken.

De afgelopen week is echt voorbij gevlogen. Woensdag zijn we voor het eerst uitgegaan, want het was 'ladies night' bij Bungalo 6 in La Mariscal. Wat gelijk stond aan heel veel dansen, aardig wat mensen dronken en iedereen heel erg brak op school de dag erna. Vorige week was er een Colombiaan die een weekje op bezoek was bij zijn nicht hier in Quito, Jimmy, waar we heel veel lol mee hebben gehad, maar helaas was zijn vlucht op zaterdag en kon hij niet mee naar Baños...

Baños, genoemd naar de hot springs (die we niet gezien hebben) is het meest toeristische stadje van Ecuador, en we hebben met bijna iedereen echt een geweldig weekend gehad. Annika (Duitsland) en Jimmy (Colombia) konden niet mee omdat ze zaterdag naar huis gingen, Akihiro (Japan) was al twee keer geweest dus ging niet mee, en Jason (U.S.) kwam er vlak voor vertrek achter dat zijn beide debit cards en credit card gestolen waren. Dus hij heeft het hele weekend aan de telefoon gehangen, en gelukkig krijgt hij al zijn geld terug. Arme bank, crisis, en dan ook nog eens dubbel geld uitgeven ;).

In Baños was het echt onwijs gaaf, de avond van aankomst gingen we naar een of andere sleezy bar, met veel te oude mensen, dus daar zijn we niet te lang gebleven, maar wél lang genoeg voor een 'Bob Marley' (een cocktail met de kleuren van de Jamaicaanse vlag, dat in brand wordt gestoken en dat je drinkt met een rietje). De volgende ochtend moesten we vroeg (8 uur) opstaan om naar het raften te gaan. Onwijs leuke ervaring, zeker aan te raden! We voeren op een level 3.5 a 4 rivier (0 is zonder stroming en 6 is heel erg veel stroming), en dat was heel erg goed te doen. We zijn wel 4 mensen verloren onderweg, die we natuurlijk hebben opgehaald. Mathieu (Canada) is zelfs 2 keer uit de boot gevallen!

Halverwege hebben we gezwommen in een rivier. Er was ook een klein watervalletje met een ruimte erachter, dus je kon je hoofd erdoorheen doen en ademen (ook al zag je niets dan water, toch best grappig, haha).

's Middags zijn Sarah (Duitsland), Adrienne (Delft), Sare en Kaja (Noorwegen) gaan paardrijden en de rest is gaan 'Canyoning', oftewel: abseilen van watervallen (Súpervet!) Jammer genoeg geen camera hier, want die was bij het paardrijden, maar over 2 weken gaan we terug met Nadia's novio (vriend) én camera. Jonatan (Zweden) heeft met zijn hoogtevrees dit weekend zichzelf flink op de proef gesteld. Eerst was hij mee gaan Canyoning (en echt, als ik een camera had gehad bij zijn eerste afdaling had EF een nieuwe brochurefoto gehad).

De dag erna was er een trip met de Chivo (een bus zonder muren, erg koud 's avonds maar heel erg relaxed voor de mensen met wagenziekte). Nadia en ik begonnen te dansen in de Chivo, en op een gegeven moment deed de hele bus mee. Hilarious! We kwamen ook langs bruggen waar je van kon swing jumpen (een soort bungee jumping, maar dan niet naar boven en beneden, maar van links naar rechts). De eerste brug was ongeveer 30 meter hoog en Nadia (Frankrijk) was de enige die toen gesprongen heeft. De tweede brug was echt énorm hoog. Anderhalve flat had er gemakkelijk onder gepast, dus ik (chicken chicken) heb het niet gedaan (al waren er een hoop andere chickens;) ). Nadia, Arnaud (Frankrijk), Kristen (Noorwegen) en Jonatan (Zweden, met HOOGTEVREES, wow) hebben het wel gedaan, en ik moet over twee weken (al vind ik het nu, 3 uur van Baños af, niet zo eng;) )

Ook heb ik éindelijk een leren jas kunnen vinden (60 $ woei) dus mijn weekends was helemaal top. Inmiddels alweer een erg lang verhaal, en ik heb nog huiswerk (HUISWERK?! Ja, huiswerk, zelfs hier) te doen, dus voor nu zeg ik: Hasta luego!

Schrijf/mail me over jullie weekends/weken back home want ik ben benieuwd!

Heel veel liefs,

Blauwschaapje Aka Marjanne

¿Qué dia es hoy?

¿Qué dia es hoy? ¿Que fecha es hoy? ¿En qué mes estamos? ¿En qué año estamos?

Hoy es lunes, 21 septiembre, 2009.

Hola!

Vandaag de eerste dag school gehad, en de vragen hierboven (welke dag is het, wat is de datum, en welke maand, en welk jaar) gaat het begin zijn van elke les die we hebben van Mario, een Cubaan.

Vandaag heb ik mijn rooster gekregen, en ik moet elke dag om 9 uur beginnen en ben elke dag om half 2 klaar (op donderdag na, dan heb ik les tot 10 voor vier). De lessen duren 80 minuten, dus ik heb 3 lessen op een dag (en donderdag 4). Ik moet toegeven, het is echt weer even wennen om naar school te gaan na zo'n lange vakantie! Het eerste uur was 'Exp oral', dus veel praten: het hele uur alleen maar over de dagen van de week, windrichtingen, maanden van het jaar, kleuren, een stuk of duizend dieren (la oveja is het schaap, azul is blauw, en verkleinen doe je met 'ita' dus la ovejita azul XD). Daarna had ik een uur grammatica (ook van Mario) omdat ik daar een level hoger zit (door Frans I guess), dit was een uur vol wederkerende werkwoorden, zelfs 'gaan' (ir) kan ook wederkerend zijn (irse), dus 'ik ga me naar school om 9 uur' is een letterlijk vertaalde zin. Bij Mathieu (Canadees) en Arnaud (Fransman) bracht dit nogal wat verwarring, aangezien dit onmogelijk is in het Frans.

Na de lessen zouden we eigenlijk gaan lunchen met Carlos (activiteitenmanager), maar Mathieu en Sabina (een meisje wat hier een half jaar is nu en niet meer op school zit) kwamen ons vragen of we 'rebels' wilden zijn en meeging naar een indisch restaurant. Bijna iedereen zei ja, wat betekende dat van de 9 er 4 achterin de laadbak van de pick-up moesten. Het restaurant was in 'La Mariscal', ook wel bekend als 'Gringoland' (buitenlander-land) en was heel lekker (en goedkoop: een complete maaltijd met drinken voor 4 dollar). Na het eten zijn Sare, Kaja (beide Noors) en ik nog even gaan winkelen. Toen we er genoeg van hadden moesten we een bus vinden en zijn we ingestapt bij een bus waar 'Alf Eloy' opstond, een straat die kruist met de straat van de school en waar de residentie op is. Blijkbaar ging deze bus eerst de ándere kant op, dus hebben we uiteindelijk 2 uur (!) in de bus gezeten. Maar ja, sightseeing voor 25 cent (kosten voor het instappen in een bus, ongeacht hoe ver je gaat).

Vanavond is er een 'City by Night' tour door het Centro Historico van Quito, maar daar zijn wij gister zelf op eigen houtje heen geweest, dus Sare en Kaja zijn langsgekomen om een film te kijken, (dirty dancing Havana Nights, erg handig zo'n externe harde schijf!)

Het Centro Historico is echt prachtig by the way. Op een grote heuvel staat een beeld 'La Virgen de Quito', maar je moet een taxi nemen om daar heen te gaan (de heuvel is gevaarlijk), dus dat gaan we later nog doen. Verder zijn er heel veel prachtige kerken en gebouwen in allerlei verschillende stijlen. We zijn in 'Iglesia de La Merced' geweest, een barokke kerk die vanbinnen echt helemaal goud is. Op foto's vond ik barok altijd een beetje too much, maar ik moet toegeven dat het echt heel indrukwekkend is om in zo'n kerk te staan. Daarna zijn we nog rond gaan lopen en kwamen we bij een boekenmarktje, dus ik heb mijn eerste spaanse boeken gekocht. El Libro de la Selva (junglebook), een boekje met gedichtjes en El niño con el pijama de rayas (the boy in the striped pyjamas). Junglebook was makkelijk genoeg om te begrijpen, maar voor de rest zal ik nog even verder moeten leren!

Om nog even te reageren op de posts:

Ilze: Blauwschaapje komt van een moment dat ik ergens een nickname voor moest bedenken, ik wist niets en zag een knuffel van een schaapje, en het was mooi weer dus de lucht was blauw. Vandaar blauwschaapje, later heb ik de cartoon bedacht en zo geschiedde het. Ik blijf hier inderdaad 6 maanden, seis meses, om het in het spaans te zeggen. Bij links staat de blog van laura, zij is naar wales om haar school af te maken.

Laura: ik heb gister een kaart voor je gekocht, dus die zal ik snel gaan schrijven en opsturen! Ik mis je echt enorm! En ja, ik maak de tekeningen zelf, dankjewel!

Joris: Wie had dat ooit gedacht, dat je mijn geschreew 's ochtends zou missen! Ik mis jullie ook allemaal hoor, maar denk er maar aan hoe leuk het dan is om elkaar weer te zien over een jaar, met allemaal verhalen! Hoe is het op school? (

En de rest: ook bedankt voor jullie berichtjes, erg leuk om te zien dat jullie het allemaal lezen en om te horen over jullie ervaringen. Nog een leuk weetje: mijn laatste verhaal is 18910 keer gelezen! Enórm veel dus! Keep the reading going ;)

Liefs, Blauwschaapje AKA Marjanne