¡Hola!

Weer tijd voor een update op blog-gebied. Dit weekend gaan we voor het eerst niet weg uit Quito, we hebben namelijk tickets voor Ecuador - Uruguay en daar gaan we met zo'n beetje de hele school heen. Ecuador si se puede! Vanwege de plaatsen (er komen zo'n 45.000 man) moeten we er al om een uur of 12:00 vanmiddag zijn. De wedstrijd begint pas om 17:00 uur, dus dat gaat gezellig worden ;)

Vandaag gaat Sarah (Duitsland) weg uit Quito, naar Tena (zuidelijk van Quito, 6 uur met de bus) om haar thesis voor te bereiden en vrijwilligerswerk te doen. Ze is de eerste student die ik echt heb meegemaakt die naar huis gaat, dus het zal wel vreemd worden. Afgelopen week was echt heel erg leuk, een beetje minder vakantie en meer dagelijks leven (met veel leuke dingen).

Dinsdag hebben we pannenkoeken gebakken in de residentie, Nederlandse pannenkoeken wel te verstaan, omdat iedereen een beetje ziek werd van elke dag in een restaurant lunchen. 's Avonds was het plan om te gaan bowlen (2e poging), maar dat ging niet door, omdat er een of ander tournooi aan de gang was. Je kunt er ook poolen, dus dat hebben we toen maar gedaan. Misschien dat ik het ooit nog eens leer, want Mathieu (Canada) en Pierre (Frankrijk) zijn echt best wel goed en leren (athans dat proberen ze) ons de trucjes.

Woensdag was de dag voor ons eerste examen, een grammatica test en een presentatie van 10 minuten, in het Spaans natuurlijk, waarin je 'todos sobre mí' (alles over mij) vertellen moest. Als je zo'n presentatie gaat maken merk je toch wel meer welke dingen je mist van het leven thuis; normaal heb je geen tijd om erover na te denken en nu moet je wel. Woensdagavond was het Ladies Night in bungalo 6, maar gezien het examen zijn we maar niet uitgegaan en ben ik in de residentie een beetje gaan oefenen en leren. Uiteindelijk werd het vooral gezellig kletsen. Pierre en Arnaud (Franse huisgenoten) waren een beetje saai en wilden niet gaan, dus moest ik alleen in een taxi. Een paar dagen eerder had een taxichauffeur (Roberto) zijn nummer gegeven en dat leek me wel veilig (en het blijkt ook goedkoop, omdat hij altijd de meterprijs vraagt, in plaats van het zomaar wat zeggen na 9 uur) dus nu kan ik veilig 's avonds me alleen verplaatsen.

Donderdagochtend hadden we de examens, die niet heel moeilijk waren voor mijn gevoel, maar de resultaten moeten we nog binnenkrijgen, dus ik zeg nog even niets daarover. Na de examens zouden we salsales hebben in La Mariscal, maar de instructeur was er na een half uur nog niet (het blijft Ecuador, het gaat er hier niet om wánneer het gebeurd, maar óf het gebeurd) en na dat half uur zijn we maar weggegaan. Jonatan (Zweden) wilde graag een gitaar kopen en had van Carlos (activiteitenmanager) over een plek gehoord in het Centro Historico waar ze handgemaakte gitaren verkochten. Jason (USA), hij en ik zijn naar het Centro Historico gegaan en hij heeft een hele mooie gitaar gekocht. Spotgoedkoop ook: gitaar + strap + leren koffer voor $110 dollar. Uiteraard afgedingd. De mensen in de winkel wisten niets van gitaren, maar toen ik vroeg of ze een plek wist waar ze acoustische basgitaren verkopen vertelde ze me dat ik zondag maar terug moest komen, omdat de gitaarmaker er dan was en hij ook basgitaren maakt. Eigenlijk zouden we naar Baños gaan, maar het vriendje van Nadia (Frankrijk) had wat problemen met papieren en komt iets later, Mathieu (Canada) was de hele week ziek en ik wil die gitaarwinkel bezoeken, dus het komt er op neer dat ik (nog) niet van de brug af hoef te springen!

's Avonds wel naar la Mariscal, om afscheid te nemen van Sarah en voor een speciale missie van Jon: een naam vinden voor de nieuwe gitaar. Een meisjesnaam en Ecuadoriaans. Uiteindelijk had hij een meisje gevonden met een goede naam: Celeste. Dat betekent lichtblauw, maar ze gebruiken dat eigenlijk alleen in Ecuador, de rest van de spaanstalige landen gebruikt 'azúl claro' of 'azúl de ciel'. Hij wilde graag een foto van het meisje, maar was nogal bang voor een van haar vriendinnen (or so he says) dus vond dat ik de foto maar moest maken. Niet echt zin hebbende zei ik eerst nee. Na een 'I'm begging you, please make the picture for me' grapte ik: 'if you go down on your knees', en toen moest ik toch echt een foto maken. Blijkbaar was hij echt bang, want ik heb nog nooit iemand zo snel op z'n knieën zien gaan. Hilarisch moment verzorgde dat.

Gister was het een nationale feestdag (onafhankelijkheid van Guayaquil), dus toen we na het uitgaan in de residentie belandden (mensen wilden popcorn, vind dat maar eens om 3 uur 's nachts in Ecuador) ben ik daar maar blijven slapen, aangezien ik niet meer alleen naar huis kon. Kaja (Noorwegen) was zo vriendelijk om haar bed te delen, dus uiteindelijk heb ik nog comfortabel geslapen ook. We zouden de dag erna naar het park gaan, maar het was zonnig en iedereen was Chuchaci (brak) dus uiteindelijk ben ik vlak voor het avondeten naar huis gegaan, om na het avondeten weer terug te gaan om een film te kijken (P.S. I love you). Ze hadden te weinig avondeten gehad, en daarom heb ik weer pannenkoeken gebakken voor ze. Al met al weer een gezellig avond.

---

Ik wist niet dat ik voetbal zo leuk kon vinden! Op televisie lijken de wedstrijden altijd een eeuwigheid te duren, maar in zo'n stadion vliegt de tijd voorbij. In de eerste helft had Ecuador onwijs veel kansen, maar nooit genoeg om het tot een doelpunt te maken. Na een kwatier in de tweede helft scoorde Ecuador. Het stadion ging door het lint. Sowieso is de sfeer enorm. Erg veel zingen (Vamos, Ecuatorianos, este tarde, tenemos que ganar, etc) en álles geel, rood en blauw. Blijkbaar hadden de Uruguanen er genoeg van, want binnen no time was het spel weer bezig - en weer gestopt. Domper op de sfeer: nog geen 5 minuten later een tegendoelpunt. Daarna zijn er nog heel veel kansen over en weer geweest, maar in de laatste minuut hebben we alsnog verloren. Echte domper op de sfeer, maar ach, niets aan te doen.

Het plan was om tot 8 uur 's ochtends te feesten, maar dat werkt alleen als Ecuador wint. We wilden toen gaan bowlen (3e poging), maar tegen de tijd dat Pierre en ik aankwamen mochten we van de securityguard niet naar binnen. Erg vreemd, want de rest was wel al binnen. Ze zijn toen naar buiten gekomen en we hebben toen in de residentie gekaart en daarna heel lang gezellig zitten kletsen. Het voelt echt steeds vertrouwder met deze mensen, en ik heb het idee dat het echt vrienden voor het leven kunnen gaan worden. De meeste gesprekken gaan over overeenkomsten en verschillen in de talen, vooral met Jon, Kristin, Kaja, Sare en Adrienne, omdat Zweeds, Noors en Nederlands toch wel erg op elkaar lijkt. Deze avond zijn we toch maar naar huis gegaan. Morgen (vandaag voor jullie denk ik) gaan we naar de Teleferico (een kabellift met een pretpark bij een berg ofzo, ik weet het niet precies) en daarna naar de gitaarwinkel. Exciting!

Het is hier nu echt al heel erg laat (3 uur 's ochtends) en morgen moet ik vroeg op, dus ik ga maar eens naar bed. Reacties vind ik nog steeds onwijs leuk om te lezen, en kijk regelmatig bij de sectie video's, want het filmpje van Ibarra zal er spoedig op staan. Waarschijnlijk ook een filmpje van de voetbalwedstrijd in de toekomst, maar ik ben niet zeker daarvan nog.

Vind je mijn weblog ook de leukste, help me een ticket te winnen voor een familielid/vriendin! Stem op mijn weblog! Hoe?

Stuur een mailtje naar: studiejaar.nl@ef.com
Het onderwerp van het mailtje:BLOG wedstrijd
In het mailtje:
Je naam, e-mailadres en leeftijd.
Marjanne Zielstra, blauwschaapje.reismee.nl
Stemmen kan tot 6 januari, dus zeg het aan zo veel mogelijk mensen, op je werk, je sportvereniging, je klasgenoten, laat ze alsjeblieft een mailtje sturen!