Hallo thuisfront!

Hier de eerste blog vanuit mijn nieuwe woonplaats, de residentie. De residentie is een soort 'campus', hier is Quito een huis naast het huis van de eigennaren, waar je met z'n 8en woont. Per 2 heb je een kamer en een badkamer, en we hebben een gedeelde keuken en woonkamer. Het was een goede beslissing om hier te gaan wonen, niet omdat het slecht was in het gastgezin, maar omdat het hier veel gezelliger is. Ik deel een kamer met Kristin, een onwijs lief meisje uit Noorwegen en verder wonen er in dit huis nog: Adrienne (Delft, Nederland), Mercedes (haar moeder is een vriendin van de eigenaresse, Ecuador), Kaja en Sare (Noorwegen), Jason (Ohio, USA), en Jonatan (Zweden). We krijgen elke ochtend ontbijt en elke avond avondeten, en in de weekends ook lunch. Als we er zijn in het weekend wil dat zeggen.

Afgelopen vrijdag was de 18e verjaardag van Titi, Christina, een Ecuadoriaans meisje dat ik heb leren kennen in Ibarra een paar weken terug. Ze had me uitgenodigd en uiteindelijk ben ik er met Kaja heengegaan. Het was echt heel erg leuk: we gingen met een Chiva (een open bus, met aan de achterkant een plank+hekje waar we met z'n alle stonden te dansen, en op het dak een live band) door Quito: via het historische centrum (wat echt héél mooi is 's nachts) naar Mariscal (uitgaansbuurt) om daar naar een discotheek te gaan, the Room. The Room was een discotheek anders dan de andere discotheken waar we geweest waren, minder salsa en reggeaton, maar alsnog heel erg leuk. Een van Titi's beste vriendinnen, Caro, was ook in Ibarra en op de verjaardag. Zaterdag geeft ze een Haloweenfeest en daar zijn we voor uitgenodigd. Het is erg leuk om met Ecuadoriaanse jeugd om te gaan, omdat je dan toch wel veel meer van de cultuur leert (al hebben we ze tot nu toe alleen op feesten gezien, haha)

Kaja en ik gingen niet te laat naar huis, want zaterdagochtend om 9 uur moesten we op het busstation in het noorden zijn. Carlos (activiteitenmanager) is soms een beetje vaag en daarom waren we bij het verkeerde busstation. Gelukkig had de bus 20 minuten vertraging en hadden we de bus toch nog gehaald. In de bus was een man die leek van het busbedrijf te zijn, die er erg op aandrong om de tassen boven onze hoofden op de planken te leggen. De belletjes hadden natuurlijk al moeten gaan rinkelen, maar hij leek er te werken, dus gaven we maar toe. Na 5 minuten waren er wel heel veel mensen achterin de bus en Sare en Kristin besloten om hun tassen naar beneden te halen. Sare's tas was nergens te bekennen, en na een tijdje zoeken bleek hij (open) achter een stoel te liggen een paar plaatsen naar achter. Gelukkig had ze een handtas bij zich en was er niets gestolen. Kristin's tas was veel verder naar achter dan dat de man hem had neergelegd en toen ze toch maar even controleerde of alles er nog in zat bleek zij minder geluk te hebben: een heel vak was leeggeroofd, in totaal aan ongeveer 1200 dollar spullen weg (telefoon, camera, portemonnee, creditcard). In 5 minuten (terwijl we wachtten op het vertrek van de bus) was ze beroofd, en niemand had het in de gaten gehad! Snel gaan bellen naar Noorwegen om de creditcard te blokkeren, en deze week is ze vooral bezig met politiebureaus en verzekeringen. Dankzij de verzekering van EF krijgt ze waarschijnlijk wel alles gewoon terug, maar het blijft natuurlijk vervelend. Jonatan had geweigerd zijn tas omhoog te laten leggen, dus uit zijn tas was niets gestolen, maar toen Kaja in Mindo haar tas open maakte was haar toilettas open en haar jas zat er niet in. Ze was er bijna zeker van dat ze haar jas had ingepakt maar dacht dat ze hem ook kom zijn vergeten. Thuis kwamen we erachter dat dit niet het geval is, en dat ze haar jas ook hadden buitgemaakt. Ik had mijn Ipod in mijn tas, mijn geld (maar niet mijn creditcard, die neem ik alleen mee als ik ga pinnen) en mijn telefoon. Ik was nog nooit zo blij dat ik mijn tas uit voorzorg altijd met een hangslotje dichtmaak! Blijkbaar was dat toch niet zo paranoide als ik me in het begin voelde.

Mindo zelf was, ondanks de vervelende start, echt ongelofelijk leuk. Toen we aankwamen moesten we een stukje lopen naar het hostel (alle wegen waren van zand/modder) en in het hostel zelf moesten we onze schoenen uitdoen om het hout te beschermen. Overal waren mooie tropische bloemen en het hostel was heel erg mooi. We zijn toen gaan ziplinen: in een tuigje aan staalkabels over de bomen zoefen. Er waren een paar mensen bang, maar ik had er zo veel zin in dat ik als eerste ben gegaan. Eerst gewoon normaal rechtop, daarna in de 'superman' positie. De superman positie houdt in dat je samen met de gids over de lijn gaat, met je armen los en je benen om zijn middel. Daardoor kijk je naar beneden en geloof me: het is hoog. Maar wel ontzettend mooi! Daarna in de 'mariposa', vlinder. Dat houdt in dat je op z'n kop gaat en de gids je benen vasthoudt. Heel exciting om te vertellen natuurlijk, maar je ziet niet zo veel zo, dus de superman was leuker. Daarna zijn we in de 'bat', vleermuis, gegaan. Alleen, maar wel op z'n kop. De keer daarna met z'n tweeën tegelijk (Kristin en ik) en de gidsen hingen toen aan de lijn, zodat je onwijs veel op en neer stuiterde. De laatste van de 12 lijnen zijn we met 3 en de gids geweest, wat heel gezellig was, maar niet heel snel ging. Echt een aanrader dat ziplining!

Na het ziplining zijn we gaan lunchen. We aten niet echt in een restaurant, maar toch ook weer wel. We hadden van te voren moeten kiezen wat we aten en we aten soep, daarna rijst en kip en daarna een klein toetje. Hier in ecuador eten ze trouwens popcorn in de soep, wat heel gek klinkt maar echt wel lekker is! Daarna zijn we teruggegaan naar het hostel en hebben Carlos, Jonatan, Susie (meisje uit Canada wat hier voor een maand is) hartenjagen gespeeld. Daarna gingen we eten (soep, lasagne, hmm :D). Na het eten zijn we naar een 'frog concert' geweest. Een project waar ze 1000 kikkers hebben. Eerst kregen we een verhaaltje over de organisatie en het project, en over waarom Mindo zo geschikt is voor kikkers en daarna gingen we met zaklampen en poncho's door het bos. We mochten niet flitsen, maar met een zaklamp kun je toch wel heel erg mooie effecten krijgen (zie fotoserie Mindo).

In Mindo zijn twee barren, en we hadden niet echt zin om uit te gaan, dus zijn we naar de winkel gegaan en hebben we wat te drinken gekocht en zijn we gaan kaarten in het hostel. Een erg gezellige avond, uiteindelijk zijn we (een aantal) om 5 uur gaan slapen. We dachten dat we tot 11 uur hadden om bij het ontbijt te komen, maar om 9 uur 's ochtends stond Carlos aan de deur: Nu ontbijten, over een half uur weg. Uiteindelijk werd het 10 uur. We zijn toen naar een vlindertuin gegaan, wat echt héél erg mooi was. Vlinders kwamen op je zitten en er waren zo veel verschillende soorten! Na de vlindertuin gingen we paardrijden. Eigenlijk zouden we gaan 'tuben', in de rivier met heel veel autobanden aan elkaar als een soort vlot naar beneden, maar de rivier was te laag. Het paardrijden was echt heel erg leuk om weer een keer te doen, en niemand (zelfs de mensen die voor de eerste of tweede keer op een paard zaten) is gevallen.

Na het paardrijden was er ein-de-lijk tijd om te douchen, en daarna was het alweer tijd om te gaan lunchen (soep, trucha, heel erg lekker en een toetje) en daarna gingen we naar de bus om weer naar huis te gaan. Deze keer geen diefstal in de bus, en wel heel veel slapen, dus de reis ging heel snel. 's avonds hebben we in de residentie August Rush gekeken op mijn laptop en de volgende dag ging iedereen weer naar school. Maandagavond wilden we nog een film kijken, maar daar is niets meer van gekomen omdat iedereen zo gaar was, maar gisteravond zijn we naar de bioscoop geweest. Wat-een-zaal, niet te geloven. Echt enorm. Het was 'Final Destination', in 3D en aan het einde van de film hadden Kaja en ik zo hard in elkaars handen geknepen dat we elkaars ringen in elkaars handen voelden. Wat een ranzige film. Maar best vermakelijk.

Vanavond is het weer Ladies Night, maar ik weet nog niet zeker of ik zin heb om uit te gaan vanavond. Zaterdag gaan we naar Cotopaxi (de heel erg hoge actieve vulkaan) en 's avonds naar het Haloween feestje van Caro (dat betekend 'duur' trouwens, nooit meer vergeten ;) ) Zondag ga ik wéér een keer proberen om mijn gitaar te regelen. Hoe is alles thuis daar? Herfstvakantie is in volle gang geloof ik? Reacties zijn nog steeds meer dan welkom ;) (mailtjes ook altijd leuk, haha).

Oh, en in Quito is nu officieel het regenseizoen begonnen: het is nog steeds niet koud, maar wel bewolkt en 's middags gaat de kraan open. Ik heb nog nooit zó veel regen gezien. Er liepen letterlijk riviertjes langs de straten naar beneden! Blijkbaar 'hoort' dat nu, maar van mij hoeft dit niet te duren tot ik naar Costa Rica ga ;)!

Liefs, Blauwschaapje AKA Marjanne

vlnr: Jonatan, Blauwschaapje, Kristin, Sare en Kaja @ ziplining

Vind je mijn weblog ook de leukste, help me een ticket te winnen voor een familielid/vriendin! Stem op mijn weblog! Hoe?

Stuur een mailtje naar: studiejaar.nl@ef.com
Het onderwerp van het mailtje:BLOG wedstrijd
In het mailtje:
Je naam, e-mailadres en leeftijd.
Marjanne Zielstra, blauwschaapje.reismee.nl
Stemmen kan tot 6 januari, dus zeg het aan zo veel mogelijk mensen, op je werk, je sportvereniging, je klasgenoten, laat ze alsjeblieft een mailtje sturen!