Dus. We zijn naar het strand geweest! Voor een van de eerste keren in mijn leven heb ik - als boven-de-rivieren-mens carnaval gevierd. Op het strand welteverstaan. Carnaval wordt anders gevierd hier dan in het zuiden van ons kikkerlandje. Ten eerste verkleed niemand zich. Ten tweede is het hier warm, wat inhoudt: je loopt over straat. Een auto rijdt langs. Het is een pick-up, met mensen in de bak (wat normaal is, in een pickup zitten normaal zo'n 15 mensen). De auto rijdt langs. Je hebt een emmer water over je heen.

Een van de appartamenten

Ook verkopen ze 'esfumos', een soort gekleurd scheerschuim in bussen. Iedereen loopt ermee rond, en voor je het weet ben je roze, groen, blauw of - als je geluk hebt - wit. Dat is zo'n beetje carnaval op het strand, samen met het gebruikelijke zwemmen in de zee, zonnen en slapen op het strand en de hele nacht feesten. In een aantal steden hebben ze parades, maar ik was daar niet dus ik heb geen idee hoe dat is.

Karla (Ecuador) Elliot (Amerika) en ik, in Atacames (strand in de buurt) @ night

En wat is er nog meer gebeurd op het strand? Ik ben beroofd. Echt beroofd, al had ik niets bij me dus heb ik nog steeds al mijn spullen. De eerste avond in Tonsupa (het badplaatsje waar we waren) wilden we naar het strand gaan om de barretjes eens te bekijken. Elliot (uit Amerika, vanaf morgen mijn roomie!) en ik liepen vooruit, Dario (ecuadoriaanse vriend) en Kaja liepen een stukje naar achter en wie daarachter waren wisten Elliot en ik niet eens. We moesten omlopen, want de eigenaar van de appartementjes waar we verbleven had ons verteld dat het gevaarlijk was om 's avonds over het strand te lopen. Na een tijdje floot Dario en wees naar achter. We dachten dat ze a) omdraaiden om over het strand te lopen, met iedereen of b) niet meer naar het strand gingen omdat het een beetje regende. Elliot en ik hadden zoiets van: we zien ze wel op het strand, we lopen door. Op het strand aangekomen was er niemand. We waren eigenwijs. Wilden niet meer een hele grote omweg teruglopen en besloten dat het strand toch niet zo gevaarlijk kon zijn. Foute beslissing.

Om naar ons hotel te komen moesten we een klein riviertje doorkruisen en toen we daar bijna waren zag ik verder op het strand (we liepen langs het water) twee jongens lopen. Onherkenbaar natuurlijk, want het was donker, maar met hetzelfde postuur als Bryan en Johnny (twee ecuatoriaanse vrienden). Dus ik vroeg aan Elliot:

kennen we hen?

- Ik denk het niet....

Ik denk dat het Bryan en Johnny zijn, kijk maar, ze draaien zich om.

Ik bleef kijken terwijl ze op ons af kwamen rennen. Totaal niet denkend aan dat het ze wel eens niet zouden kunnen zijn, of aan dat we op een gevaarlijk strand zouden zijn. Toen ik me omdraaide naar Elliot was ze al in volle sprint. Ze had de goede reactie gehad. Ik riep

Laat me niet alleen hier!

En toen ik me weer omdraaide naar het Bryan-achtige type wat op topsnelheid op ons afkwamrennen stopte ik met rennen. Het waren ze gewoon, het moest wel. Bryan en Johnny halen altijd dit soort grappen met ons uit. Ik draaide me weer om naar Elliot en hoorde 'Bryan' vlak achter me. Ik draaide me om...

Hoi bry..... OH FUCK!

Toch geen Bryan.

- Geef me alles wat je hebt, nu snel!

Ik heb niets bij me, helemaal niets!

Handen overal om te voelen of het waar was. Iets snapte in me en met mijn sandalen die ik in mijn handen had begon ik op zijn hoofd te slaan. Gelukkig had hij geen mes of iets, want ik dacht helemaal niet aan de gevolgen van wat zoiets kon hebben. 'Bryan' begon richting zijn vriend en Elliot te rennen, en ik zag dat ze, aan de andere kant van de rivier, op de grond zat. Al slaande met mijn sandalen achtervolgde ik nu mijn overvaller. Wat een gezicht moet dat zijn geweest. Aangekomen bij Elliot veranderde ik mijn aanval op 'Johnny', die met Elliot op de grond zat. Toen realiseerde ik me dat er meer mensen waren. Er waren nu 5 jongens. We hebben onwijs veel geluk gehad dat 'Bryan' en de 3 nieuwe zenuwachtig waren en zeiden dat ze moesten gaan. High op adrenaline liepen Elliot en ik het laatste stukje terug naar huis. 'Johnny'had geprobeerd zijn hand in Elliots broek te steken. We hebben ontzettend geluk gehad. Les van dit: Luister naar locals. Zeggen ze dat het gevaarlijk is? Dan is het gevaarlijk.

Het riviertje waar we beroofd zijn.

Thuis was niemand, behalve Pauline (frankrijk) die al sliep en Tara (belgie), die niet mee zou gaan. Tara geschokt. Wij high, wat een rush geeft zoiets. Ik belde Gaby (ecua vriendin) om te zeggen dat ze niet over het strand moesten terugkomen. Na twee uur kwamen ze. Allemaal, van het strand, ze waren met veel en hadden dus niet geluisterd. Maar... oeps. Dario en Johnny waren er niet. 'Oh ja,' zei gaby, 'ze waren een fles drinken verloren en zijn teruggelopen om die te zoeken'. Na ongeveer een kwartier kwamen ze aan.

Johnny boos. Dario naakt, op een bokser na. 'Bryan', 'Johnny' en dit keer met 5 vrienden hadden ook hen te pakken gehad. Weg fles. Weg 60 dollar. Weg kleren. Wat dat betreft was Elliot (10 dollar, schoenen, half pakje sigaretten, lucifers) er goed vanaf gekomen.... Leuke eerste avond...!

In het zwembad (Bryan, Johnny, Kaja, Elliot, Sare, Ik, Anita en Gaby)

Daarna kon het natuurlijk alleen maar beter worden, en dat werd het ook. Meer mensen kwamen aan wat ons totale aantal op 20 man bracht, 's avonds na het uitgaan hadden we feestjes in het zwembad bij de huisjes, overdag lagen we te lezen, zonnen en te spelen met het zand op het strand. We hebben gezwommen in de zee, heerlijk zeevoedsel gehad, en op een 'banaan' achter een boot aan geraced.

Spelen met zand

Dinsdagochtend was ik terug in Quito, heerlijk bruin, heerlijk om weer thuis te zijn. Dit weekend naar een voetbalwedstrijd (Barcelona, maar dan uit Guayaquil, tegen een of andere andere club) en donderdag naar een concert van Paul van Dijk (voor de mensen die hem niet kennen, een DJ). Vanmorgen had ik weer een nieuw grammatica-examen, en volgens mij ging het wel goed. Ik heb nu mijn mondelinge examen. Laat me weten hoe jullie carnaval was / vakantie is (Nederland heeft nu vakantie, toch?)!

Met Laurianne (frankrijk) onderweg naar het strand

Liefs, Blauwschaapje