Het is weer zover, het was weer tijd om gedag te zeggen. Deze keer waren het twee mensen die weg gingen, beide op zaterdag. Sare en Kaja, mijn maatjes, zijn weg. Sare komt niet meer terug dus de eerstvolgende keer dat ik haar zie is als ik terug ben in Europa, Kaja komt gelukkig al over twee weken terug en is alleen voor 2 weken op vakantie naar Costa Rica (waar ze eigenlijk voor 4 maanden zou zitten en waar we in de residentie zouden gaan samenwonen daar vanaf volgende week zondag).

Gisterochtend om 8 uur gingen Kaja, Bryan en ik met Sare mee naar het vliegveld. Ik had een tranenbad verwacht, maar zoals altijd besloot mijn hoofd het weer net iets anders te doen en was het vooral praten over wanneer we elkaar weer zouden zien. Bryan had het er wel iets moeilijker mee, aangezien hij en Sare de afgelopen drie maanden closer en closer waren geworden en uiteindelijk een soort van novios waren. Na het vliegveld ben ik ben Bryan meegegaan naar het zuiden van de stad, waar hij woont, omdat hij naar de doktor moest. We hebben ontbeten met een heerlijk fruitsapje (van een fruit dat Taxo heet, 10 punten voor de mensen uit Nederland die weten wat voor fruit het is) en daarna zijn we naar zijn kamer gegaan. Het is een soort studentenkamer, maar dan zonder keuken en met alleen een minikoelkastje, omdat zijn moeder heel dichtbij woont en hij daar altijd eet. Waar zijn moeder woont zijn maar drie kamers, waarvan een voor zijn broertje, een voor zijn moeder en een studeerkamer, dus vandaar dat bryan half op kamers woont.

Wel een heel erg mooie kamer, en ontzettend netjes. Wat is dat toch met mannen die op zichzelf wonen? Als je binnenkomt is rechts een computer (met snel internet, that's a first for ecuador), links een tafeltje met tv en dvdspeler, daarnaast de minikoelkast, naast het bureau een ladenkast met daarop een supergrote stereoinstallatie, daarnaast een tweepersoonsbed. Langs het tweepersoonsbed lopende kom je uit bij nog een kast waar kleding in kunt hangen en een badkamer met toilet, wastafel en douche. In nederland zou je voor zo'n kamer (met toegang tot een gezamelijke keuken) denk ik zo'n 300 euro betalen. Bryan betaalt hier 40 dollar per maand voor. Schijntje!

Na even achter de pc gezeten te hebben en Sare een mail te sturen naar de dokter (hij heeft een soort infectie in z'n keel) om te horen dat het allemaal goed ging en hij alleen de penicilinekuur moest afmaken, terug naar de residentie om daar afscheid te nemen van Kaja, die met Elliot en Bryan naar het vliegveld ging. Ik had geen tijd om mee te gaan, omdat ik mijn Padi Open Water duikexamen moest maken.

Nadia, Rafael (instructeur), Rosalie, Anita, ik

Deze hele week heb ik, naast Spaanse lessen, theorielessen gehad voor het Padi Open Water duikdiploma gehad, we hebben allerlei dingen geleerd over ziektes, wat voor lucht je moet ademen, hoe je je nitrogen levels kunt berekenen met tabellen (dat mag niet te hoog zijn omdat je dan gasbelletjes in je bloed kunt krijgen), over materialen, over noodoplossingen, hoe diep je mag duiken etc. Een boek van ongeveer 500 bladzijden, in 5 dagen. Het was even een flinke pil, maar ik heb het (als een van de weinigen) helemaal gelezen, en had een 100% op mijn score! Rafael (onze instructeur) was verbaasd, blijkbaar komt het niet zo vaak voor!

Zoals jullie misschien wel gezien hebben in de video en op de fotos hebben we ook onze eerste keer in het water gehad vrijdag! Het was echt ontzettend gaaf, maar het is vermoeiender dan ik gedacht had.

Na de duikcursus zijn we naar de residentie gegaan waar we met bijna iedereen Aji de Carne gekookt hebben (een ecua gerecht, met aardappelen, pepersaus en vlees) en heerlijk gelunched hebben. Het was Sare's laatste avond in Ecuador, een van Nadia's laatste avonden in Quito, en voorlopig Kaja's laatste avond dus veel mensen bleven hangen tot we naar Mariscal gingen. Na het avondeten hebben ik, bryan en santiago een avocadogevecht gehad, wat weer erg lachen was. Foto's niet op mijn (nieuwe, tot 3 meter waterbestendige) camera, dus die komen later!

We hadden donderdag ook weer examens op de school. Van het grammaticaexamen weet ik nog niet wat voor score ik heb, maar voor het mondelinge examen had ik 100%. Qua prestaties een goede week gehad dus.

Ook deze week zijn we weer veel in de mariscal geweest. Maandag zijn we met wat mensen gaan poolen in Mariscal, waaronder ook Jonathan en Dario, die werken in Next Level. Een ironisch nieuwtje: het pistool was een speelgoedpistool. Ook al hebben we gezegd dat we niet meer naar Next Level zouden gaan, eindigden we daar toch wel weer op maandag, met rozen in hand, want het was de nationale dag van de vrouw en we kregen bloemen van iedereen! Zo lief!

Gister toen Bryan en Elliot terugkwamen van het vliegveld en ik van mijn examen zijn we voor de tweede keer richting zijn huis gegaan in het zuiden en hebben we met zijn neef (david) getafeltennist en gepoolt. We hebben daarna met z'n vieren rijst met vlees gegeten bij een soort barbecue tentje op straat, heerlijk was het, en daarna weer naar Bryan's kamer om ons klaar te maken voor de mariscal. Ik had eigenlijk niet zo'n zin, want ik had een ontzettende hoofdpijn die de kop op stak, maar ging toch maar mee. Na een tijdje vroegen wat mensen op straat wat er aan de hand was en vervolgens crackde ik en heb ik een half uur op een paaltje zitten huilen met voorbijgangers naar me kijkend alsof ik verkracht, beroofd, of beide was. Het is zo raar om hier te zijn zonder Sare en Kaja, helemaal omdat ik nog nooit in Ecuador ben geweest terwijl zij er niet waren.. Het is echt even heel erg moeilijk...

MAAAR! Vanavond ga ik naar het strand! Porto Lopez deze keer, het is in de buurt van Montañita (iets ten noorden van Guayaquil, googlen maar als je wilt ;) ) om mijn duikcursus af te ronden. Ik ga om 7 uur van huis weg, om om 8.30 voor 12 dollar in de bus te zitten (directe bus naar Porto Lopez, aangezien het 12 dollar is ongeveer 10 uur) dus dat wordt een nachtje in de bus slapen. Om een uur of 5.30 kom ik aan, om 3 uur later mijn eerste duik in zee te gaan maken! Maandag maken we twee duiken, dinsdag 3. Na twee duiken dinsdag hebben we het programma afgerond en hebben we nog een 3e duik 's avonds in het donker (een adventure duik heet dat, wat telt voor de volgende stap, het advanced open water diploma). We missen dan net de laatste bus terug naar Quito, dus we hebben ook nog woensdag overdag om lekker op het strand te relaxen en dan gaan we 's avonds weer terug. Zin in!